En toen was het dan toch 1 april, de dag waar heel deze vakantie om begonnen is!
De wekker staat om 07.30 uur. Ik mag dan weliswaar m'n haar niet wassen (nou ja, het mag wel maar dan moet ik het eerst helemaal fohnen enzo en daarna gaat de kapper aan de slag) maar ik wil vandaag natuurlijk wel fris gedoucht zijn! Snel klaar want make-up hoeft ook al niet. Jurgen springt ook onder de douche en rond 08.30 uur gaat hij naar beneden om Kelly de kapper bij de lift op te vangen. Niet veel later kloppen Jo-Ann en Caitlin op de deur en een kwartiertje later zijn de dames van de kapper/make-up er ook en wordt er een indrukwekkende hoeveelheid aan make-up en haarproducten klaargezet.
Ik mag eerst 'naar de kapper' terwijl Jo-Ann in de make-up gaat. Nu snap ik dat de dames dit dagelijks doen, maar het is toch knap dat ze ons helemaal niet kennen maar met een paar vragen toch heel duidelijk een idee hebben van wat wij wel en vooral ook niet willen. We wisselen elkaar allemaal zo'n beetje af en zo'n 2,5 uur later zijn we alle drie klaar. Dit was sowieso al heel leuk om een keer mee te maken en, al zeggen we het zelf, we zien er mooi uit. Ik moet nog wel even wennen aan de nepwimpers die ik op heb gekregen (we gingen voor de 'full Las Vegas Experience' waarbij we nog wel gewoon op onszelf lijken) en de rupsen noem, maar eerlijk is eerlijk, het geeft wel het gewenste effect.
Dan is het ineens al 11.40 uur geweest en gaan we naar beneden. De mannen hebben zich ondertussen op de kamer bij Mike en Jo-Ann omgekleed en wij bij ons. En als ik dan uit de lift kom en Jurgen daar op me staat te wachten is dat toch even een momentje 😊
We lopen naar de Valet parking en daar staat de limo al op ons te wachten. En dat is een Limo met een hoofdletter L. Niet een gewone streched sedan, maar een streched Escalade. Supergaaf! De chauffer mevrouw is supervriendelijk en ondanks eerdere andere berichten, heeft ze de Limo voorzien van allerhande blikjes, zowel alcohol als fris, champagne en zoutjes. De champagne laten we voor de terugweg maar we drinken onszelf wel wat moed in 😆
Omdat de Limo ruim op tijd was, wij ook, en het maar een kwartiertje is voor we bij Bliss zijn, lopen we ongeveer een uur voor onze afspraak naar binnen. We worden supervriendelijk ontvangen door Francee en we geven haar de envelop die we van het 'gemeentehuis' hebben ontvangen (na ons staat er een ander stel aan de balie. Zij hebben het verkeerde certificaat meegenomen en kunnen dus niet trouwen! Dat is niet zo handig!). Ze is helemaal lyrisch als ze hoort dat we uit Nederland komen want she loves Dutch Stroepwaffels!
We beantwoorden nog wat vragen en krijgen dan even wat tijd om wat gekke foto's te maken in de photobooth. Daarna maken we kennis met de minister die ons ook wat vragen stelt. Ook doen we een 'oefenrondje' zodat we weten waar we heen moeten, waar we moeten staan en hoe we weg moeten lopen. Nu is het natuurlijk allemaal geen hogere wiskunde, maar goed.
Daarna krijg ik m'n boeket (natuurlijk witte bloemen, what else 😂) en Jurgen z'n corsage en komt Marshall de fotograaf. We nemen wat foto's en het knappe is dat iedereen zoveel aandacht voor ons heeft dat het net lijkt of ze speciaal voor ons vanmorgen naar het werk zijn gekomen.
Nu is het toch zover en mag de rest plaats nemen in de kapel. Gelukkig hebben we een kleine (de kleinste) zaal uitgezocht want met 4 gasten zit het niet echt vol! Dan klinken de tonen van de, zoals dat heet, traditionele muziek en lopen Jurgen en ik door het gangpad en gaan op ons plekje staan.
Ondanks de korte kennismaking weet de minister er toch een heel leuk en persoonlijk verhaal van te maken. En voor we het weten komt het bekende stukje, 'repeat after me'. Dus dat doen we dan maar 😇
Justin geeft de ringen die we elkaar om schuiven, en dan pronounct hij ons husband and wife en we geven een kus, steken de unity candle aan (want nu begint ons leven samen... beste man we wonen al 24 jaar samen!) en dan is het alweer voorbij en op de klanken van 'Everlasting Love' verlaten we onder luid applaus van 6 mensen de zaal alweer.
Er volgen nog een hoop foto's, lekker Amerikaans ook waarbij Jurgen achter een hek moet gaan staan en ik net moet doen alsof ik hem daar opsluit, en dan zijn we alweer klaar!
De minister vertelt ons nog wat we met de papieren moeten doen die we opgestuurd gaan krijgen (dat laten wij Interweddings dus regelen), we krijgen het certificaat terug van de wederom superaardige Francee en we besluiten ter plekke toch de volledige fotoreportage te kopen (alleen vandaag met 100$ korting... het blijft toch Amerika he) en dan stappen we weer in de Limo.
Omdat we op het bijzondere tijdstip van 12.25 uur getrouwd zijn in plaats van 13.00 uur is er nog meer dan voldoende tijd om naar het Vegas sign te rijden. Nu gaat de champagne wel open, alhoewel dat even moeite kost, en we proosten in de auto op dit verse huwelijk.
Bij het Vegas Sign weet de ook al zo lieve chauffeur mevrouw een shortcut zodat we niet helemaal in de rij hoeven te staan en we een hoop leuke foto's met het sign op de achtergrond kunnen maken. Jo-Ann had een slinger 'Just Married' meegenomen en dat zorgt voor leuke foto's.
Daarna rijden we terug naar ons hotel. Natuurlijk krijgt de chauffeur mevrouw een dikke fooi want ze zorgde met alle goede zorgen voor een extra speciale belevenis.
Nu gaan we zelf op pad. Het plan is om taart en champagne te doen in Red Rock Canyon, en natuurlijk wat foto's, maar we gaan eerst laat lunchen. Dat bleek eigenlijk niet zo slim maar ja, we hadden honger.
En daar zit je dan in je glitterjurk in de Denny's 😄
We genieten van het lekkere eten en moeten uiteindelijk nog opschieten want onze reservering voor RRC is maar tot 16.00 uur geldig.
Helaas is de wind nogal aangetrokken en de lucht nogal betrokken en met slechts een graad of 18 (we zitten even in een weer drop; als wij weggaan loopt het in 3 dagen 'gewoon' weer op naar 30 graden) en nogal stevige wind verre van aangenaam in het park.
We stoppen voor het idee bij een paar uitzichtpunten voor foto's maar besluiten de taart en champagne te verplaatsen naar de hotelkamer. Speciaal voor dit taartmoment had ik bij Etsy een taarttopper besteld, en vanmorgen hebben de mannen in de Walmart een lekker taartje van Buddy Valestro (Cake Boss) gehaald.
Alleen de timing was niet zo handig, we hebben net zwaar geluncht en we gaan straks ook nog avond eten. Nou ja, we eten allemaal een paar happen met goudkleurig plastic bestek, valt overigens nog niet mee om met een plastic mes de taart aan te snijden, en we besluiten ons allemaal om te kleden voor we op weg gaan voor het avond programma. Het is echt te koud in onze luchtige jurken, dus zo kan het zijn dat er niet veel later mensen in hun hoodie aan tafel bij de Outback zitten, maar ook nog vol in de schmink (en met rupsen 😁)! We nemen wat lekkers bij het eten maar wegens lunch en taart gaat niet alles schoon op.
Na het eten lopen we naar de Linq Wheel (of hoe dat ding ook heet) en doen we een rondje. Het ritje duurt 30 minuten en het uitzicht over Las Vegas by night is indrukwekkend en een mooie afsluiter van deze bijzondere dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten